Σε κλίμα κατάνυξης και μεγαλοπρέπειας με ειδική τιμητική μνεία στην τουρκική εισβολή στη Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974, επ΄ αφορμή της επετείου των 50 χρόνων, εορτάστηκε φέτος η Πολιούχος Αγία Κυριακή η Μεγαλομάρτυς, το Σάββατο 6 και την Κυριακή 7 Ιουλίου, από την Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως και το Δήμο Γορτυνίας, στην ιστορική Δημητσάνα, έδρα του Δήμου Γορτυνίας, συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμοθέου, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομου και του οικείου Ποιμενάρχου, Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρου.
Το απόγευμα της παραμονής της εορτής τελέστηκε στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό, ο πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας.
Ακολούθησε λιτάνευση της Ιερής Εικόνας με συνοδεία αγήματος και φιλαρμονικής.
Την κυριώνυμη ημέρα της εορτής τελέστηκε ο Όρθρος και η πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Στο κήρυγμά του την παραμονή της εορτής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ.κ. Τιμοθέος αναφέρθηκε στα μηνύματα της μεγάλης αυτής εορτής της Πίστεώς μας και του βίου της Αγίας στην σύγχρονη εποχή.
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας αναφέρθηκε στην εορτάζουσα Αγία, λέγοντας ότι όπως και στην Αγία, ο Χριστός, έτσι κι σε εμάς ζητά εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του, ως έκφραση πίστεως. “Η Αγία αντιτάχθηκε στα ψευδοείδωλα της εποχής και στα κοσμικά, αλλά και σε ό,τι φθείρεται στον υλικό κόσμο” τόνισε.
Ο οικείος Μητροπολίτης κ.κ. Νικηφόρος, ανήμερα, προ της απολύσεως ευχαρίστησε τους προσκεκλημένους Αρχιερείς για την τιμητική τους παρουσία στην πανήγυρη της Πολιούχου Δημητσάνας, αλλά και όλους τους παρισταμένους μεταξύ αυτών, κληρικούς, πολιτικούς και στρατιωτικούς άρχοντες, αλλά και όλους όσους συνέβαλλαν στην διεξαγωγή της πανηγύρεως.
Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση στην προτομή του Εθνομάρτυρος Κυπρίου Μητροπολίτου Δημητσάνης Φιλόθεου Χατζή (1795-1821) και καταθέσεις στεφάνων.
Πραγματοποιήθηκε τιμητική εκδήλωση για την επέτειο των 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή στη Κύπρο με ομιλία από τον Καθηγητή Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, πρώην Πρέσβη της Κύπρου στην Ελλάδα, κο Γεώργιο Γεωργή, ο οποίος αναφέρθηκε στην ιστορία της Κύπρου και στη στενή σύνδεση που είχε ο Γιώργος Σεφέρης με την Κύπρο, τόσο ως διπλωμάτης όσο κι ως άνθρωπος και ποιητής.
Εκπροσωπώντας τον Πρέσβη της Κύπρου στην Ελλάδα Σταύρο Αυγουστίδη, ο Διευθυντής του Σπιτιού της Κύπρου, Διομήδης Νικήτα διάβασε μήνυμα του :
«Η πρωτοβουλία των Αρκάδων αδελφών μας να τιμήσουν και φέτος την πολύπαθη Κύπρο, υποδεικνύει ακριβώς ότι ο αγώνας αυτός είναι κοινός. Ταυτόχρονα επιβεβαιώνει, ότι όλοι μαζί, ενωμένοι μπορούμε να αποδίδουμε, σε άρρηκτη ενότητα, συμπαράταξη και συμπόρευση, τη σημασία που αρμόζει στα μείζονα Εθνικά θέματα, γνωρίζοντας ότι η επίλυση τους και η εθνική δικαίωση αποτελούν και παραμένουν, πάντοτε, προτεραιότητα για τον απανταχού Ελληνισμό.
Σε κάθε περίπτωση , προαίωνιοι αδελφικοί και άρρηκτοι είναι οι δεσμοί που συνδέουν την Κύπρο και την Αρκαδία –την αρχέγονη αυτή μητροπολιτική ρίζα του Κυπριακού Ελληνισμού- οι οποίοι ενδυναμώνονται και ανανεώνονται, από την απαρχή του μύθου – όταν ο βασιλεύς της Αρκαδικής Τεγέας, Αγαπήτωρ, «οικιστής εγένετο» της Πάφου –έως τις μέρες μας.
Ο Δήμαρχος Γορτυνίας κος Ευστάθιος Κούλης, καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους και στην ομιλία του ανέφερε : «Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ με την ευκαιρία του εορτασμού της Αγίας Μεγαλομάρτυρα Κυριακής, πολιούχου της Δημητσάνας μας, καθώς και της μαύρης επετείου 50 ολόκληρων χρόνων από τον Ιούλιο του 1974, όπου έγινε η τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο, στην αδελφική μας Κύπρο.
Κυριακή σήμερα, Κυριακή γεννήθηκε και η Αγία Κυριακή και ονομάστηκε έτσι γιατί γεννήθηκε την ημέρα του Κυρίου, την Κυριακή.
Ακούσαμε στη Θεία Λειτουργία το βίο της Αγίας μας! Ξέρουμε όλοι ότι σώθηκε με θαύμα από τη φωτιά, γνωρίζουμε όλοι το θαύμα του θανάτου της πριν την εκτέλεση της!
Πέρασαν εκατοντάδες χρόνια από τότε και την τίμησαν οι πιστοί σε κάθε εποχή. Γιατί δεν έπαψαν τα θαυμάσιά της σε κάθε εποχή.
Μα και η καθιέρωση της Αγίας Κυριακής ως Πολιούχου της Δημητσάνας, δεν έγινε με τον ίδιο θαυμαστό τρόπο;
Με ένα δικό της θαύμα σώθηκε και η Δημητσάνα μας….
Λέγεται ότι στις 6 Ιουλίου αγνώστου έτους, ενώ οι Δημητσανίτες βρίσκονταν σε εργασίες της υπαίθρου, ξέσπασε φωτιά στο χώρο που βρίσκεται ο Ναός της Αγίας Παρασκευής. Η φωτιά ωθούμενη από τον ισχυρό άνεμο, απειλούσε την πόλη και τους κατοίκους της. Οι κάτοικοι πανικόβλητοι και μη μπορώντας να την αντιμετωπίσουν με ανθρώπινα μέσα, έτρεξαν στο Ναό της Αγίας Κυριακής (τον παλαιότερο) και όλοι μαζί έψαλαν το «Κύριε, ελέησον».
Τότε έγινε ένα μεγάλο θαύμα.
Ο αέρας ξαφνικά άλλαξε κατεύθυνση και η φωτιά γύρισε προς τα πίσω.
Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε απ’ όλους ως επέμβαση της Αγίας Κυριακής, που εόρταζε την επόμενη ημέρα. Από τότε ανεγέρθηκε ο σημερινός ναός της Αγίας Κυριακής και η ίδια καθιερώθηκε ως προστάτιδα, έφορος και Πολιούχος της Δημητσάνας.
Έτσι, αυτοί που σήμερα σε τιμούν είμαστε εμείς, Αγία! Είσαι για εμάς κάτι περισσότερο από μία Αγία. Είσαι για εμάς η οικοδέσποινα του ναού μας.
Ο ναός σου, στο κέντρο της ενορίας μας,
Η γιορτή σου είναι γιορτή όλων μας κάθε Καλοκαίρι.
Πόσο πολύ μοιάζει η ιστορία της Αγίας Κυριακής με εκείνη της πολύπαθης πατρίδα μας που άντεξε αιώνες, το βάρος των κατακτητών, πολέμους, φτώχεια, ξενιτιά, ακλόνητη και εκείνη και θαλερή, χωρίς ποτέ να χάσει την πίστη της και το υψηλό της πατριωτικό φρόνημα!
Σήμερα, ημέρα εορτής και η άφατος πνευματική χαρά μας συμπληρώνεται με την παρουσία των αδελφών Κυπρίων που κρατούν έτσι ζωντανό το σύνδεσμο της ιστορικής Δημητσάνας με την αγιότοκο και μαρτυρική γή της μεγαλονήσου. Δεσμοί ακατάλυτοι που σφυρηλατήθηκαν από τα τέλη του 18ου αιώνα όταν τον αρχιεπισκοπικό θρόνο της πόλης λάμπρυνε με την παρουσία του ο από Κύπρου Εθνομάρτυρας Φιλόθεος Χατζής. Αγάπησε πολύ τη Δημητσάνα και συνδέθηκε μαζί της και με συγγενικούς δεσμούς, καθώς τη θεωρούσε δεύτερη πατρίδα του.
Ο Κύπριος Επίσκοπος Δημητσάνας από το 1795 έως το 1821, Ξεχώρισε για την προσφορά του στην εκπαίδευση, σε μια περίοδο ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης της περιοχής. Ο Φιλόθεος, φρόντισε να ενισχυθεί η Σχολή της Δημητσάνας, παρέχοντας οικονομική βοήθεια για τη λειτουργία της και ενίσχυσε τις σχολές και των γειτονικών κωμοπόλεων Στεμνίτσας και Βυτίνας.
Η επαναστατική του δράση υπήρξε επίσης εξαιρετικά σημαντική, αφού μυήθηκε αμέσως στη Φιλική Εταιρεία και ήταν κεντρική προσωπικότητα της Ιεράς Αδελφότητας, η οποία ήταν υπεύθυνη για τη λειτουργία των μπαρουτόμυλων της Δημητσάνας, απ’ όπου προμηθεύονταν πολεμοφόδια οι επαναστάτες.
Έκανε την πόλη του κέντρο της Φιλικής Εταιρείας και μπαρουταποθήκη του αγώνα. Συνελήφθη από τους Τούρκους και πέθανε μαρτυρικά στις φυλακές της Τρίπολης, λίγες μέρες πριν να την απελευθερώσει ο Κολοκοτρώνης.
Τελικά….
Οι φυλές μας έχουν μια παράξενη μοίρα που οι άλλοι άνθρωποι και λαοί δεν μπορούν να την κατανοήσουν και να την συλλάβουν.
Οδεύουν το δρόμο της ζωής με το θάνατο συντροφιά. Ακολουθούν το δρόμο των ολίγων, το δρόμο των μεγάλων. Μεγάλοι, αγαπητοί μου, είναι “ όσων η καρδιά σφύζει και κτυπά από μεγάλα οράματα και όταν αυτά απειλούνται, θυσιάζονται για την ακεραιότητα και την ελευθερία τους. Κι ο αγώνας – ο κάθε αγώνας – που γίνεται για τη διάσωση της πατρίδας, για την οικογένεια, για τις γυναίκες και τα παιδιά, για τα ιερά και τους τάφους των νεκρών πατέρων και αδελφών, περιβάλλεται το φωτοστέφανο της δόξας και του μεγαλείου.
Δυστυχώς, σε λίγες μέρες συμπληρώνεται μισός αιώνας από το έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού!
50 χρόνια αφότου η Τουρκία εισέβαλε στην μαρτυρική Κύπρο, με βάρβαρο τρόπο καταπατώντας κάθε έννοια του Διεθνούς Δικαίου και όλες τις σχετικές αποφάσεις των οργάνων του ΟΗΕ.
Μισός αιώνας από την τουρκική εισβολή που οδήγησε σε χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και εκτοπισμένους και η προκλητική κατοχή του ενός τρίτου του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας δυστυχώς συνεχίζεται.
50 χρόνια μετά το έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού, σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να μην νομιμοποιηθούν τα τετελεσμένα της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο, είναι απαραίτητο να παραμείνει το Κυπριακό ως διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής ανεξάρτητου κράτους και να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα νέα διχοτομικά σχέδια, με τις διαχρονικές ευθύνες όσων δεν λύνουν το πρόβλημα ενώ μπορούν.
Μισό αιώνα μετά …Εμείς δεν ξεχνούμε …και θα αγωνιζόμαστε μέχρι την εξεύρεση συνολικής λύσης του Κυπριακού ζητήματος κατά τρόπο σύμφωνο με το Διεθνές Δίκαιο και με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
50 χρόνια μετά …Εκφράζω την αλληλεγγύη μας στον αγωνιζόμενο κυπριακό λαό, για μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα, μια ιθαγένεια, για την απελευθέρωση και επανένωση της Κύπρου και του λαού της.
Γιατί εμείς δεν σας ξεχνάμε…
Γιατί…
Η Γορτυνία… ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΕΙ»
Τις εκδηλώσεις τίμησαν με την παρουσία τους, οι Βουλευτές Αρκαδίας Κώστας Βλάσης και Γιώργος Παπαηλιού, ο Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας Κώστας Μανδρώνης, ο πρώην Κοινοτάρχης Κατακωπιάς της Κύπρου Ανδρέας Φραγκουλίδης, ο Δήμαρχος Μεγαλόπολης Κώστας Μιχόπουλος, ο πρώην Δήμαρχος Δημητσάνας Τάσος Βλάχος, ο Διοικητής IV Μ.Π. (ΔΙΚΕ) Πελοποννήσου Υποστράτηγος Απόστολος Τσουλουβής, ο Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Πελοποννήσου Υποστράτηγος Ηλίας Αξιοτόπουλος, ο Αστυνομικός Διευθυντής Αρκαδίας Δημήτρης Ροΐδης, ο Υποδιευθυντής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αρκαδίας Αντώνιος Καρατασάκης, ο Διοικητής Πυροσβεστικού Κλιμακίου Βυτίνας, Πυραγός Ευστάθιος Μανωλάτος, Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι, ο Πρόεδρος Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδος, ιατρός Ηρακλής Ζαχαριάδης, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δημητσανιτών Φίλιππος Σωτηρόπουλος, ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Στεμνιτσιωτών "Ο Υψούντας" Γιώργος Μαζαράκος, εκπρόσωποι τοπικών αρχών, φορέων, συλλόγων της περιοχής και πλήθος κόσμου.
Ο Δήμαρχος Γορτυνίας απένειμε αναμνηστικές πλακέτες στους επίτιμους προσκεκλημένους του Δήμου και το διήμερο των εορταστικών εκδηλώσεων ολοκληρώθηκε με παραδοσιακούς χορούς από τον Λαογραφικό Χορευτικό Όμιλο «Εναλία Γή» της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας.
Εκ του Δήμου Γορτυνίας