 |
| Εικόνα 1: Ο Αττίλας, ο βασιλιάς των Ούννων. |
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
Ο Αττίλας, ήταν βασιλιάς των Ούννων, μιας βαρβαρικής φυλής, που ήταν μογγολικής καταγωγής και εγκαταστάθηκαν στην Ευρώπη στα τέλη του 4ου και αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. Ο Αττίλας υπήρξε μια στρατιωτική ιδιοφυία και ήταν ένας δυνατός και πολεμοχαρής βασιλιάς.
ΤΑ ΠΡΩΙΜΑ ΧΡΟΝΙΑ:
Ο Αττίλας γεννήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 406μ.Χ. Πατέρας του ήταν, ο Μουνδίουχος και Θείος του, ήταν ο Ρουγίλας ή ο Ρούα, ο οποίος ήταν βασιλιάς των Ούννων και ήταν αυτός, ο οποίος είχε οργανώσει την ουννική αυτοκρατορία και είχε θέσει τις βάσεις για τη μετέπειτα εξέλιξη της.
Όταν πέθανε ο Ρουγίλας, την εξουσία ανέλαβε για μικρό χρονικό διάστημα, ο αδελφός του Αττίλα, ο Μπλέντα, αλλά ο Αττίλας το σκότωσε και ανέλαβε ο ίδιος την εξουσία των Ούννων το 434 μ.Χ. Ο Αττίλας επιθυμούσε, να δημιουργήσει μια ισχυρή και οργανωμένη αυτοκρατορία, η οποία θα είχε διάρκεια στο χρόνο.
Η ΑΚΜΗ ΤΗΣ ΟΥΝΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ:
 |
| Εικόνα 2: Η Ουννική Αυτοκρατορία επί Αττίλα. |
Όταν ανέλαβε την εξουσία, ο Αττίλας, απαίτησε από τον αυτοκράτορα της ανατολικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το Θεοδόσιο το Β΄, να του δώσει τεράστια χρηματικά ποσά. Ο Θεοδόσιος το αρνήθηκε και ο Αττίλας οργάνωσε μια εκστρατεία εναντίον του ανατολικού Βυζαντινού κράτους, όπου στη διάρκεια της, οι Ούννοι λεηλάτησαν τις περιοχές της Μοισίας (περιοχή των Βαλκανίων, κοντά στο ποταμό Δούναβη), της Θράκης και της Μακεδονίας. Μάλιστα, η καταστροφή ήταν ολοσχερή, αφού σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο Αττίλας και οι Ούννοι ερήμωσαν πάνω από εβδομήντα πόλεις. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος, εν τέλει αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει και υπέγραψε μια ταπεινωτική συνθήκη, η οποία ανέφερε ότι, του παραχωρούσε (του Αττίλα), περιοχές στα νότια του ποταμού Δούναβη και συνάμα, του δόθηκαν 6.000 λίτρες χρυσάφι και κάθε χρόνο, οι Βυζαντινοί ήσαν υποχρεωμένοι να δίνουν 2.100 λίτρες χρυσάφι στους Ούννους. Ο Αττίλας πήρε το προσωνύμιο <<Η Μάστιγα του Θεού>>.
Ο Αττίλας, απέκτησε τεράστιο κύρος και γόητρο, μετά τη νικηφόρα εκστρατεία του και ύστερα κινήθηκε εναντίον των γερμανικών φυλών (των Γότθων, των Αλανών) και κατέλαβε τη σημερινή Γερμανία και επέκτεινε την αυτοκρατορία του σ’ όλη τη κεντρική Ευρώπη. Το κράτος των Ούννων, επεκτεινόταν από τη Μαύρη θάλασσα έως το ποταμό Ρήνο, δηλαδή στα σύνορα της Γερμανίας με τη σημερινή Γαλλία. Η έδρα του Αττίλα ήταν η σημερινή περιοχή της Ουγγαρίας. Μ’ αυτό τον τρόπο, ο Αττίλας είχε καταφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα, να δημιουργήσει μια αξιόμαχη και ισχυρή αυτοκρατορία και να μετατρέψει τους Ούννους από ένα νομαδικό και υποτελή λαό σ’ ένα δυνατό και υπολογίσιμο.
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ:
Κατ’ αρχάς, το 395 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος είχε χωρίσει τη Ρωμαική Αυτοκρατορία στους δύο γιους του, τον Αρκάδιο, ο οποίος πήρε το ανατολικό κομμάτι, όπου αργότερα μετεβλήθη στο ανατολικό Βυζαντινό κράτος και τον Ωνώριο, ο οποίος πήρε το δυτικό. Όπως αναφέραμε, ο Αττίλας επετέθη στο ανατολικό κράτος και νίκησε τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο το Β΄, ο οποίος ήταν γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα Αρκάδιου.
 |
| Εικόνα 3: Ο Ρωμαίος στρατηγός, Φλάβιος Αέτιος. |
Όσον αφορά, το δυτικό Ρωμαικό
κράτος, ο Αττίλας διατήρησε τις φιλικές σχέσεις μαζί του, όπως οι προκάτοχοι
του. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να τονίσουμε ότι, το δυτικό ρωμαικό κράτος
βρισκόταν εκείνη την εποχή, σε παρακμή και διαταρασσόταν στο εσωτερικό του από
εμφύλιες διαμάχες. Τη συγκεκριμένη εποχή, αυτοκράτορας ήτο ο Ουαλεντιανός ή ο
Βαλεντινιανός ο Γ΄, ο οποίος είχε μια δυναμική και φιλόδοξη αδελφή, την Ονώρια.
Όμως, η πιο δυνατή και αξιόλογη στρατιωτική και πολιτική ιδιοφυία, ήταν ο
στρατηγός Φλάβιος Αέτιος, ο οποίος είχε μεγαλώσει μαζί με τους Ούννους στη
παιδική του ηλικία και είχε γνωρίσει τα ήθη, τα έθιμα και τη στρατιωτική
οργάνωση τους. Βέβαια, ο Αττίλας έψαχνε μια αφορμή, για να επιτεθεί εναντίον
της δυτικής Ρωμαικής Αυτοκρατορίας, με σκοπό να επεκτείνει την αυτοκρατορία του
και κατά συνέπεια την επιρροή του.
Η αφορμή του δόθηκε, όταν η Ονώρια του
έστειλε (του Αττίλα) ένα γράμμα και το δαχτυλίδι της, με σκοπό να τη
παντρευτεί. Να πούμε ότι, η Ονώρια είχε συνάψει σχέση μ’ ένα θαλαμηγό της και
είχε μείνει έγκυος. Όταν το έμαθε, ο αδελφός της ο Βαλεντινιανός, συνέλαβε το
θαλαμηγό της και ήθελε να τη παντρέψει. Η ίδια δε το επιθυμούσε και γι’ αυτό
έστειλε, το συγκεκριμένο γράμμα στον Αττίλα, όπου συν τοις άλλοις, αν ο Αττίλας
δεχόταν τη πρόταση της (Ονώριας), θα έπαιρνε ως προίκα τα μισά εδάφη της
δυτικής Ρωμαικής αυτοκρατορίας. Ο Αττίλας δέχτηκε τη πρόταση. Όμως, ο Βαλεντινιανός αρνήθηκε τη συγκεκριμένη πρόταση και ο Αττίλας άρχισε τις προετοιμασίες, για να εισβάλει στα εδάφη της δυτικής Ρωμαικής αυτοκρατορίας.
Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ:
 |
| Εικόνα 4: Ο Αττίλας έφιππος, στη διάρκεια της μάχης των Εθνών. |
Ο Αττίλας, όταν έμαθε την άρνηση του αυτοκράτορα Βαλεντινιανού, άρχισε τις προετοιμασίες για την επικείμενη στρατιωτική εισβολή στα εδάφη του δυτικού Ρωμαϊκού κράτους. Πέρασε το ποταμό Ρήνο και εισέβαλε στη Γαλατία, όπου κατέλαβε και λεηλάτησε πολλές πόλεις, οι οποίες αντιστέκονταν.
Την ίδια στιγμή, ο Ρωμαίος στρατηγός Φλάβιος Αέτιος, προετοίμαζε το ρωμαικό στρατό, καθώς μια ένοπλη σύρραξη, ήταν αναπόφευκτη, όπερ και εγένετο. Η ένοπλη σύρραξη, μεταξύ των δύο στρατών έλαβε χώρα στα Καταλαυνικά πεδία στη σημερινή περιοχή της Γαλλίας, το 451 μ.Χ. Ο στρατός του Αττίλα, αποτελείτο από τους Ούννους, οι οποίοι ήσαν 200.000, από τους Οστρογότθους, οι οποίοι ήταν 60.000 και από άλλα γερμανικά φύλα (τους Γέπιδες), οι οποίοι ήταν 40.000.
Συνολικά ο στρατός του Αττίλα, απαριθμούσε 300.000 άνδρες. Από την άλλη πλευρά, ο στρατός του Αέτιου αποτελείτο από 90.000 Ρωμαίους, 120.000 Βησιγότθους υπό την ηγεσία του βασιλιά Θεοδώριχου Α΄ και από 50.000 Αλανούς, Βουργουνδούς και από άλλα γερμανικά φύλα. Συνολικά, ο στρατός του Αέτιου, απαριθμούσε 260.000 άνδρες. Επομένως, οι δύο στρατοί, ήταν ισοδύναμοι.
Η μάχη διεξήχθη στις 20 Ιουνίου του 451μ.Χ. στα Καταλαυνικά ή Καταλανικά Πεδία και η μάχη πήρε την ονομασία, <<Η Μάχη των Εθνών>>. Η ένοπλη σύρραξη μεταξύ των δύο στρατών ήταν σκληρή και αιματηρή και η μάχη κράτησε όλη την ημέρα. Τελικά, νίκησε ο στρατός υπό την ηγεσία του Αέτιου και ο Αττίλας ηττήθηκε, ενώ ο στρατός του υπέστη σοβαρές απώλειες. Τελικά, ο Αττίλας υποχώρησε και ο Φλάβιος Αέτιος, πήρε το προσωνύμιο <<ο τελευταίος των Ρωμαίων>>, αφού πέτυχε μια μεγάλη νίκη και, μέσο αυτής της νίκης, κράτησε όρθια το γόητρο και την εδαφική ακεραιότητα της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας.
Ο Αττίλας, παρά την ήττα του, δεν εγκατέλειψε το σχέδιο του για την κατάληψη του δυτικού Ρωμαϊκού κράτους. Το 452μ.Χ., επετέθη ξανά, αλλά αυτή τη φορά, εισέβαλε στην Ιταλία κι έφτασε μπροστά στα τείχη του Μιλάνου. Επειδή όμως μια φοβερή αρρώστια αποδεκάτιζε τον στρατό του σε συνδυασμό με μία συνομιλία με τον Πάπα της Ρώμης Λέοντα τον Α΄, ο οποίος είχε σταλεί από τον αυτοκράτορα της Ρώμης, τον Βαλεντιανό, για να συνάψει ειρήνη, πείστηκε να υποχωρήσει και να εγκαταλείψει τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του. Σύμφωνα, με μία άλλη εκδοχή, ο Αττίλας αναγκάστηκε να υποχωρήσει, επειδή δέχτηκε επίθεση από τα ανατολικά σύνορα του κράτους του, από τους Βυζαντινούς.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ:
 |
| Εικόνα 5: Ο θάνατος του Αττίλα. |
Όταν επέστρεψε στη βάση του, ο Αττίλας παντρεύτηκε μια
όμορφη γυναίκα, την Ίντιλκο. Τη νύχτα του γάμου, ο Αττίλας κατανάλωσε μεγάλη
ποσότητα φαγητού και ποτού και όταν αποσύρθηκε στη σκηνή μαζί με την Ίντιλκο,
παρουσίασε ρινορραγία. Η Ίντιλκο έμεινε μαζί του όλο το βράδυ, αλλά δεν
ειδοποίησε κανένα για την κατάσταση της υγείας του Αττίλα. Την επόμενη ημέρα, ο
Αττίλας ήταν νεκρός.
Σύμφωνα, με μία άλλη πηγή, η Ίντιλκο ήταν πράκτορας των Βυζαντινών, οι οποίοι την έστειλαν στην έδρα των Ούννων, με σκοπό να δηλητηριάσει τον Αττίλα και να απαλλαγούν απ’ αυτόν. Έτσι, μ’ αυτή την εκδοχή, η Ίντιλκο δηλητηρίασε τον Αττίλα και η ίδια η Ίντιλκο, τη σκότωσαν οι Ούννοι την επόμενη ημέρα. Ο Αττίλας πέθανε στις 30 Απριλίου του 453μ.Χ.
Μετά το θάνατο του Αττίλα, υπήρξαν έριδες μεταξύ των διαδόχων του και εν τέλει οι Ούννοι διασπάστηκαν, η αυτοκρατορία τους διαλύθηκε και οι Ούννοι αφομοιώθηκαν απ’ άλλους λαούς. Απόγονοι των Ούννων, θεωρούνται οι Άβαροι, οι οποίοι έζησαν τον 6ο και 7ο αι.μ.Χ., ήταν ένας από τους κύριους αντιπάλους του Βυζαντινού κράτους, οι οποίοι πολιόρκησαν μαζί με τους Πέρσες το 626μ.Χ. την Κωνσταντινούπολη, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Ηράκλειος.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
Καταληκτικά, ο Αττίλας υπήρξε μια μεγάλη στρατιωτική προσωπικότητα της ιστορίας της Ευρώπης. Κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα, να δημιουργήσει και να συγκροτήσει μια μεγάλη αυτοκρατορία. Επιπλέον, κατάφερε να μετατρέψει τους Ούννους από νομαδική φυλή, που ήταν κατά βάση, σε μια δυνατή πολεμοχαρή φυλή και ως εκ τούτου, κατάφερε να είναι το αντίπαλο δέος για αρκετές δεκαετίες, τόσο της ανατολικής Βυζαντινής αυτοκρατορίας όσο και της δυτικής Ρωμαικής Αυτοκρατορίας.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Κούλης για το Hondos News.