13η
Απριλίου σήμερα, μέρα θεωρητικά αδιάφορη
για αρκετούς, για τον κόσμο του Παναθηναϊκού όμως είναι η επέτειος ενός
συμβάντος που σημάδεψε την ομάδα ποδοσφαίρου και έγινε θρύλος που συζητιέται
έως σήμερα.
Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή...
Εμφύλιος εν μέσω γενεθλίων:
Ο Παναθηναϊκός γιόρτασε τα 100 χρόνια του, τιμώντας, στις 6 Ιανουαρίου 2008, τον γηραιότερο εν ζωή ποδοσφαιριστή αείμνηστο Μάριο Μαρινάκο, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. (με ύβρεις μερίδας οπαδών). Στις 16 Ιανουαρίου 2008 ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον ΟΣΦΠ για το κύπελλο στο Καραϊσκάκης. Με μια ανεξήγητα κακή εμφάνιση το τριφύλλι θα ηττηθεί με 4-0. Η μέχρι τότε πορεία της ομάδας ήταν εξαιρετική, 1η στο πρωτάθλημα, ενώ με πολύ καλές εμφανίσεις είχε προκριθεί στους 32 του κυπέλλου UEFA. Το αποτέλεσμα το παιχνιδιού δεν ανταποκρινόταν στην ποιότητα του ρόστερ.
(Δύο τιτάνες της ομάδας)
ΠΕΚ:
Στις 17 Ιανουαρίου του 2008, η καθημερινότητα του Παναθηναϊκού άλλαξε για πάντα. Μετά από 29 χρόνια, παρουσιάστηκε ο άνθρωπος ο οποίος θα οδηγούσε στην αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της ΠΑΕ. Η Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση έκανε την επίσημη εμφάνιση της, με επικεφαλής τον επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλο. Ο Βγενόπουλος πρωταθλητής ξιφασκίας με την ομάδα την δεκαετία του 70’ αλλά και υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ την δεκαετία του 80’, ήταν πλέον επιχειρηματίας γνωστός ως Mr. MIG (Marfin investment Group).
Η Παναθηναϊκή ενωτική κίνηση έκανε την πρώτη εμφάνιση της. Στο ξενοδοχείο «Πεντελικών», στις 24/2/08, ήρθε και η πρώτη συνέντευξη τύπου. Στην μέση ο Βγενόπουλος πλαισιωμένος από τα αδέρφια Γιαννακόπουλου, Παύλο αριστερά και Θανάση δεξιά. Η συνέντευξη αυτή θα μείνει ιστορική για ατάκες όπως « οι stakeholders και οι shareholder», ο «παναθηναϊκός χρειάζεται μεταγραφές της τάξεως των 30-40 εκατομμύριων», αλλά και το θρυλικό «είμαστε πιο ισχυροί απ’ τον Αμπράμοβιτς».
Τους επόμενους μήνες η ομάδα, παρά της καλές εμφανίσεις της μέχρι τον Μάρτιο, θα πέσει από την κορυφή μετά από μια σειρά κακών αποτελεσμάτων, παράλληλα με τις (διχαστικές από ένα σημείο και έπειτα) ανακοινώσεις της ΠΕΚ, τα πρωτοσέλιδα κατά της οικογένειας Βαρδινογιάννη και το εμφυλιπολεμικό κλίμα που έφτανε στο ζενίθ του.
(Χρόνια μας πολλά…)
Το αξιοσημείωτο είναι πως όταν η ομάδα κέρδιζε υπήρχαν κάποιοι οπαδοί που παραπονιόντουσαν για το ότι νικούσαμε με 1-0 (γιατί για κάποιο λόγο είναι ντροπή) αλλά και για πιο περίεργα όπως «ντροπή μας διότι παίζουμε με 2 αμυντικά χαφ», «ποιος θα πανηγυρίσει τέτοιο πρωτάθλημα;». Όλα αυτά θα αναγκάσουν τον αρχηγό Γιώργο Καραγκούνη να δώσει συνέντευξη στην εφημερίδα «Φίλαθλος» και να βάλει τα πράγματα στην θέση τους.
(Να αγιάσει το στόμα σου αρχηγέ)
Το πρωτάθλημα χάνεται, με υπόνοιες χρηματισμού ποδοσφαιριστών (πράγμα που ουδέποτε επιβεβαιώθηκε έως σήμερα), με καθοριστικά τα παιχνίδια απέναντι σε ΑΕΚ(1-1), Ηρακλή (1-1), Ξάνθη (3-2). Στα «Πηγάδια» ανεξήγητα προσωπικά λάθη, έκαναν την ομάδα που είχε 7 γκολ παθητικό σε 23 αγωνίστηκες, να δεχτεί 3 από τον Ρατζίνσκι και συνολικά 9 σε 4 παιχνίδια.
Παράλληλα, η ΕΠΟ έδωσε 3 χάρτινους βαθμούς στον ΟΣΦΠ στο παιχνίδι με την Καλαμαριά, «σκάνδαλο Βάλνερ» και ο Παναθηναϊκός πέφτει από την κορυφή. Μετά και την ήττα στο ηράκλειο όλα ήταν έτοιμα. Η ΠΕΚ τηρεί στάση αναμονής και δεν εκδίδει ανακοίνωση. Στο παιχνίδι με τον πανιώνιο, ο παναθηναϊκός με τα χίλια ζόρια κερδίζει 2-1 μέσα στην Νέα Σμύρνη. Η ομάδα όμως είναι «απροστάτευτη» και άρρωστη εντός πλέον και όχι μόνο στην εξέδρα.
Ψέματα με φόντο την Μάνα του λόχου:
Ξαφνικά, 10 ημέρες πριν το συλλαλητήριο η Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση, «ψήνοντας» τον κόσμο για την οικονομική δυναμική της, προανήγγειλε βοήθεια 1,5 εκατ. ευρώ στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό (τότε Πρόεδρος Θανάσης Γιαννακόπουλος). Το γιατί αυτά τα χρήματα, δεν δόθηκαν ποτέ, με συνέπεια τον μαρασμό του Αθλητικού Ομίλου τα επόμενα χρόνια είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια 2008. Ουσιαστικά χρησιμοποιήθηκε με προεκλογικούς όρους ο Ερασιτέχνης, σε ένα σήριαλ για την «αλλαγή» και την «απελευθέρωση» της ΠΑΕ απ’ τα δεσμά. Όταν ρωτήθηκε τα επόμενα χρόνια ο Βγενόπουλος, για την δέσμευση του, απαντούσε με υπεκφυγές.
(Περίεργα πράγματα…)
Με σφραγίδα παλαιμάχων:
Ο Ρόλος των παλαιμάχων του παναθηναϊκού εκείνη την χρονιά είναι αρκετά σκοτεινός. Μετά και την ήττα από τον Ξάνθη με 3-2 η ΠΕΚ ήταν έτοιμη για την «τελική επίθεση», όμως χρειάζονταν πρώτα στήριξη. Έτσι στις 9/4/2008 στην αίθουσα του «Πεντελικών» συγκεντρώθηκαν παλαίμαχοι της ομάδας για να ακούσουν τον Μεσσία και τους συνεργάτες του. Οι σκηνές που εκτυλίσσονται είναι φοβερές, ο Βγενόπουλος αφήνει τους, μέχρι τότε, ήπιους τόνους και επιτίθενται σαν μαινόμενος ταύρος. Τότε βροντοφωνάζει το «Φύγετε να ησυχάσουμε επιτέλους!!», μέσα σε αποθέωση απ’ τους παλαίμαχους, αλλά και από κάποιους οργανωμένους που έπαιζαν τον ρόλο της «ασφάλειας» του χώρου.
Οι δημοσιογράφοι, η πλειοψηφία τους, χειροκροτούσαν, επιτηδευμένα σε κάποιες περιπτώσεις (νέα εποχή έρχεται πρέπει να προσαρμοστούμε…). Οι παλαίμαχοι έδωσαν τα δικά τους διαπιστευτήρια, με πρώτο τον Αντώνη Αντωνιάδη αλλά και τον στρατηγό Μίμη Δομάζο που είπε «σιγά μην συνεργαστείς μ’ αυτούς», ενώ ο Τάκης Λουκανίδης αποκάλεσε τον Ίβανσιτς «κυρία Μαρίκα».
Βέβαια 2 πράγματα πρέπει να μας μείνουν από εκείνη την ημέρα.
1. Κανένας παλαίμαχος από την «επαγγελματική γενιά» δεν παρευρέθηκε πλην των Καλλιτζάκη και Μαυρίδη, οι υπόλοιποι αρνήθηκαν κατηγορηματικά .
2.
Τότε εμφανίστηκε
για πρώτη φορά ο νυν ιδιοκτήτης Ι.Α.
Αλαφούζος.
(Ι. Αλαφούζος, Α. Βγενόπουλος και Γ. Νίκας)
Ο Βγενόπουλος πέτυχε, σε μεγάλο βαθμό, να παρουσιαστεί στην παναθηναϊκή οικογένεια ως ο απελευθερωτής της ΠΑΕ από την οικογένεια Βαρδινογιάννη που είχε «τελματώσει» και «μικρύνει» τον Παναθηναϊκό. Τα πάντα ήταν έτοιμα για την εξέγερση. Ας προσπαθήσουμε τώρα να διαλευκάνουμε κάποιους θρύλος του συλληπτήριου.
Η προετοιμασία:
Ο πολλύς κόσμος πιστεύει πως το συλλαλητήριο οργανώθηκε από τις 6 έως τις 13 Απριλίου 2008, δηλαδή την εβδομάδα μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Το όλο γεγονός ήταν προγραμματισμένο για καιρό και συγκεκριμένα πριν το παιχνίδι με τον Πανιώνιο, αλλά ακυρώθηκε αφού η ομάδα κέρδισε, παρά τα περίεργα που εκτυλίχτηκαν μέσα στο χορτάρι.
Τις παραμονές του αγώνα έφτασαν στα γραφεία της ΠΑΕ ανώνυμες καταγγελίες, με αρκετές να «μιλούν» για απειλές οργανωμένων προς του υπαλλήλους των εκδοτηρίων στο ξενοδοχείο «Zafolia», την εβδομάδα 24-29 Μαρτίου. Η βασική απειλή ήταν: «να δείτε τι θα πάθετε σε 15 μέρες που θα περάσει από δω η πορεία των οργανωμένων». Η ομάδα ήταν πρώτη, στο πραγματικό πίνακα, μετά την νίκη της, ενώ ο ΟΣΦΠ έχανε από την ΑΕΚ με 4-0, οπότε ήταν αδύνατο να γίνει ότι είχε σχεδιαστεί. Εάν ο Παναθηναϊκός κέρδιζε στο Ηράκλειο το συλλαλητήριο έπρεπε να ακυρωθεί και αυτό δεν άρεσε.
Η ντροπιαστική ήττα έδωσε το έναυσμα, το συλλαλητήριο βρισκόταν στην τελική φάση της προετοιμασίας και θα γινόταν δίχως άλλη καθυστέρηση. Να μην παραλείψουμε πως για να οργανωθεί μια τέτοια μαζική πανελλαδική διαδήλωση ανθρώπων, με αφίσες, πανό, μισθωμένα pulman, μαζική αποστολή sms, μίσθωση αεροπλάνων ή και πλοίων, είναι αδύνατον να οργανωθεί σε 6-7 μέρες. Στην επαρχεία η φήμες οργίαζαν και κάποιοι πίεζαν τον κόσμο να κατέβει στην Αθήνα και να παρευρεθεί στο μεγάλο γεγονός.
Η ανάληψη ευθύνης:
Ούτε η ΠΕΚ ούτε οι οργανωμένοι, ούτε και κανένας άλλος ανέλαβε ποτέ την επίσημη ευθύνη οργανώσεως , παρότι ο Βγενόπουλος ανέφερε στις 16/4/08 «ο Παναθηναϊκός δεν ανήκει στον κ. Γ. Βαρδινογιάννη, τις μετοχές της ΠΑΕ μπορεί να τις κρατήσει, αλλά ο Παναθηναϊκός ανήκει σε όλους μας και είναι υποχρεωμένος να μας ακούσει και να συνεργαστεί». Δεν ήταν κανένας σίγουρος για την έκβαση της διαμαρτυρίας οπότε παρέμειναν στις σκιές, χωρίς να εμφανίζονται, για να φανεί ως μια αυθόρμητη επανάσταση των απλών οπαδών ενάντια στην οικογένεια. Κανείς δεν ξέρει εάν το έγγραφο έχει κατατεθεί σε κάποια αρχή ή εάν εγκρίθηκε.
(Το νερό μπήκε στο αυλάκι)
Ο Νίκος Πλυτάς υπέγραψε έγγραφο, που εστάλη στην υπερνομαρχία Αθηνών-Πειραιώς, ζητώντας την άδεια για να πραγματοποιηθεί η συγκέντρωση. Το έγγραφο φέρει μόνο την υπογραφή του Πλυτά, ούτε αριθμό πρωτοκόλλου, ούτε σφραγίδα από κανέναν αρμόδιο φορέα. Ερωτηθής ο κ. Πλυτάς απάντησε πως υπέγραψε διότι κανένας δεν έβγαινε μπροστά
Η Ειρηνική διαδήλωση:
Τα τελευταία 13 χρόνια όσοι αναφέρονται στο συλλαλητήριο υποστηρίζουν πως ήταν ειρηνικό, κόσμιο και χωρίς ύβρεις. Ειρηνικό ναι, βέβαια τα συνθήματα τύπου «Πουτ@ν@ ΠΑΕ μας φέρνεις αηδία», «Είσαι ανίκανος είσαι και πουτ@ν@ς γιος, εσύ δεν είσαι Παναθηναϊκός»», «ΠΑΟ θρησκεία Θ.13 γαμιεται ο Γιάννης ο Βαρδινογιάννης, ο Σήφης γαμιεται κι ο Βαρδής πουτ@ν@ οικογένεια να πάνα γαμηθείς» τα ξεχνούν. Την ώρα που οι Ζαχαρίας Πιτυχούτης, Φ. Σούρπης, Τάκης Λουκανίδης, αλλά και εκπρόσωποι των οργανωμένων μιλούσαν απ’ τα μικρόφωνα για «ανάσταση» της ομάδας, ο πυρήνας έβριζε νεκρούς και ευχόταν ανίατες ασθένειες. Σε ποιους; Στους ανθρώπους που έφτασαν την ομάδα στους 4 της Ευρώπης 2 φορές. Μίσος και διχασμός.
(Αγάπη μεταξύ παναθηναϊκών)
Τι 30 τι 40 τι 50 τι 5;:
Φτάνουμε στο κύριο ερώτημα που βασανίζει εδώ και 13 χρόνια τον Παναθηναϊκό, ποιος, ήταν ο πραγματικός αριθμός παρευρισκομένων εκείνη την ημέρα στο Πεδίον του Άρεως; Πολλά έχουν ακουστεί από 20 μέχρι 35 και από 40 μέχρι 50 χιλιάδες, όμως ο πραγματικός αριθμός είναι εύκολα υπολογίσιμος.
(Οι φωτογραφίες που βολεύουν)
Εάν κάποιος κοιτάξει της φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο Internet θα πεισθεί με την πρώτη πως συμμετείχαν 20-25 χιλιάδες τουλάχιστον. Βέβαια οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν δείχνουν μόνο τον κύριο, μπροστινό, όγκο της πορείας. Στα μέσα ενημέρωσης εκείνης της εποχής τα νούμερα έπεφταν, με την «ΕΡΑ ΣΠΟΡ» να μιλά «για περίπου 10 χιλιάδες», παρόμοιο αριθμό ανέφερε και η «Αθλητική Κυριακή», ενώ και ο ΣΚΑΙ κατέληξε στους 10 χιλιάδες. Ο Αντώνης Καρπετόπουλος, ως μόνη εξαίρεση, ανέβασε λίγο του νούμερο στις 13 χιλιάδες. Η ΠΕΚ σε ανακοίνωσή της κατέληξε στους 20 χιλιάδες.
Από έκθεση τις αστυνομίας γίνεται λόγος για 6 χιλιάδες μόνο, με τα ΜΜΕ να φουσκώνουν, για ευνόητους λόγους, τα νούμερα με εφημερίδες να αναφέρουν ότι ή έκθεση έγραφε για 20 χιλιάδες. Ο τότε αρχηγός της ΕΛΑ.Σ Βασίλης Τσιατούρας επιβεβαίωσε τον αριθμό των 6 σε όποιον επικοινώνησε μαζί του το ίδιο βράδυ. Τι είναι πιο έμπιστο η έκθεση της ΕΛΑ.Σ ή ότι έλεγαν τα ΜΜΕ;
(Λαοσύναξη)
Ευτυχώς που υπήρχε ταράτσα:
Η αλήθεια είναι μία και μοναδική. Και βρίσκεται σε ένα video τραβηγμένο από την οροφή του ξενοδοχείου Park και όποιος το δει θα καταλάβει με την πρώτη πως ο κόσμος δεν ξεπερνά τις 4-5 χιλιάδες. Την ώρα που η ουρά της πορείας βρισκόταν στο Πεδίο του Άρεως η κεφαλή δεν είχε μπει, ακόμα, στην οδό Ναυάρχου Νοταρά που βρίσκετε 180 μέτρα πιο πάνω. Και ο κόσμος δεν είναι πυκνός αλλά υπάρχουν πολλά κενά μεταξύ των νησίδων που σχηματίζονται, μόνο μπροστά υπάρχει πυκνός κόσμος, για λόγους φωτογραφιών.
https://www.youtube.com/watch?v=yQ0StC5zcGk (Το βίντεο του Park)
Το πλάτος της Λεωφόρου Αλεξάνδρας σε όλη αυτήν την απόσταση είναι 30 μέτρα. Δηλαδή η συνολική έκταση καταλαμβάνεται από 5.400 τ. μέτρα. Αν ο κόσμος ήταν «πήχτρα» και «πατείς με πατώ σε» δεν θα ξεπερνούσε τα 5.400 άτομα. Υπήρχαν όμως μεγάλα κενά στον κόσμο. Και για να γίνει πιο ξεκάθαρο στο παιχνίδι με τον Άρη εκείνη την μέρα παρευρέθηκαν 5.032 άνθρωποι, περισσότεροι από αυτούς του συλλαλητηρίου.
Μερικές μέρες μετά ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ανακοίνωσε την Πολυμετοχικοτητα σε συνέντευξη τύπου. Το συλλαλητήριο έκανε την δουλειά του, ανοίγοντας τον δρόμο στους σωτήρες να μπουν στην ΠΑΕ. Σήμερα 13/42021, 13 χρόνια μετά και ο σύλλογος είναι στα τάρταρα, διασύρθηκε, καταστράφηκε. Και ερωτώ όλοι όσοι πήγατε, διαδηλώσατε και ζητήσατε αλλαγή ιδιοκτησίας, βλέποντας τώρα τα αποτελέσματα των πράξεων σας απαντήστε μου στο εξής:
Άξιζε;
Επιμέλεια: Στήρης Σουχλέρης για το Hondos News.