Η αλήθεια όμως, είναι διαφορετική και μακριά από τη νοητική πραγματικότητα που εδραιώνεται στο νου των πολιτικών μας. Έπειτα από τη σημερινή έρευνα που κάναμε στα καταστήματα της πόλης, βγάλαμε το συμπέρασμα ότι οι επιχειρηματίες είναι απολύτως δυσαρεστημένοι, σε σημείο μάλιστα να αναρωτιούνται αν θα καταφέρουν να επιβιώσουν ή θα βάλουν λουκέτο στα μαγαζιά τους. Θεωρούμε ότι πλέον έχει καταρρεύσει η ιδέα του κράτους δικαίου και έχει κυριαρχήσει το χάος και η αδικία στη ζωή μας. Στις μεγάλες επιχειρήσεις και αλυσίδες διαφόρων εταιρειών έχει δοθεί άλλη βαρύτητα. Παραδείγματος χάρη, σε υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας, επιτρέπονται παραπάνω άτομα του ενός τόσο στο προσωπικό όσο και στους πελάτες. Με άλλα λόγια, μπορούν να είναι στο κατάστημα τρία άτομα συν το εργατικό προσωπικό. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται και σε άλλες αλυσίδες. Αυτό όμως, δεν είναι ορθό καθώς οδηγεί στη καταστροφή τους ήδη επιβαρυμένους ανθρώπους.
Ουσιαστικά, πως γίνεται στις τράπεζες και σε άλλες μεγάλες επιχειρήσεις να μην υπάρχει κίνδυνος διασποράς του κορονοϊού και στις μικρές, οικογενειακές επιχειρήσεις η κυβέρνηση να μην ορίζει κάποια μέτρα προστασίας, ώστε να λειτουργήσουν κανονικά; Δεν είναι άσχημο οι κυβερνώντες να μην μπορούν να εμπιστευτούν τον λαό τους; Αυτό που ειλικρινά κατάφεραν ήταν να ανοίξουν τα μικρό-πωλητήρια λιανεμπορίου για να παραμείνουν με έμμεσο τρόπο κλειστά. Αφού αυτός ο τρόπος εμποδίζει και τον ίδιο τον πελάτη να δοκιμάσει τα προϊόντα του πωλητή του. Αυτή είναι η αρχή του παραλόγου.
Οι πολιτικοί μας δεν ενδιαφέρονται για τη ευημερία του τόπου μας. Βρήκαν τις περιστάσεις ως ένα σκαλοπάτι για να έρθουν πιο κοντά στους στόχους τους. Χρησιμοποίησαν το ιό ως ένα ισχυρό όπλο για περάσουν χαλινάρι σε όλους εμάς και να μας οδηγήσουν σε μια νέα πραγματικότητα, σε μία νέα μεγάλη επανεκκίνηση που δεν θα υπηρετεί το συμφέρον της χώρας αλλά των επενδυτών τους. Θα γεμίσει η χώρα με ξένους εταιρικούς μεγιστάνες και εμείς θα γίνουμε οι υπάλληλοι τους. Αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή, η όλη αυτή κατάσταση θα έχει αφήσει πίσω της συντρίμμια. Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν θα πληγούν τόσο πολύ και θα είναι οι τελευταίοι που θα επηρεαστούν από αυτό το κύμα. Αν πραγματικά οι πολιτικοί μας, νοιάζονταν για τη ευδαιμονία μας θα είχαν κάνει τα χίλια μύρια για να πάμε μπροστά ως χώρα. Θα είχαν στηρίξει όχι μόνο τον πυλώνα του τουρισμού, των επιχειρήσεων αλλά και του πρωτογενή τομέα, της αγροτικής ζωής.
Στόχος τους είναι να μας εισάγουν σε μια νέα τάξη πραγμάτων, η οποία θα διακατέχεται από έναν καπιταλιστικό χαρακτήρα στα πλαίσια ενός δικαίου. Ο καπιταλισμός αυτός, θα περιλαμβάνει την τηλεργασία και αύξηση της ανεργίας καθώς και την παραχώρηση κάποιων προσωπικών μας δικαιωμάτων για το κοινό καλό. Η ταυτότητα θα μεταβληθεί σε έναν προσωπικό αριθμό και η αξία του χρήματος θα είναι ηλεκτρονική. Οι κάρτες πληρωμής αποτελούν το μεταίχμιο γι' αυτή τη αλλαγή. Το κίνημα αυτό θα ξεκινήσει με τη πράσινη ενέργεια. Όλα αυτά που σας λέμε αναγράφονται στο βιβλίο που έχει γράψει μέλος του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ με τίτλο: covid 19, The Great Reset "H μεγάλη επανεκκίνηση"
Ως πότε λοιπόν, θα ανεχόμαστε αυτή τη κατάσταση, ως πότε δεν θα αντιδρούμε; Θα πρέπει να '"πεινάσουμε" για να αλλάξουν κάποια πράγματα; Εδώ διακυβεύεται το μέλλον της πατρίδας. Ίσως να διανύουμε τον δικό μας μεσαίωνα, στη Ελλάδα που θέλουν να τη ξεπουλήσουν σα μια παλιά αντίκα. Ως πότε;
Tags:
ΑΠΟΨΕΙΣ